Niets is zo veranderlijk als het Nederlandse weer, maar afgelopen woensdag hadden we geluk. Onder een stralende herfstzon haalden we twintig bewoners van zorgcentrum 'Amarins' op voor een middag in het bos.
Voor veel bewoners is zelfstandig naar buiten gaan niet meer mogelijk. De wereld wordt kleiner. Juist daarom is het initiatief 'Samen Wandelen' zo belangrijk. Met één vrijwilliger per bewoner (veelal met rolstoel) trokken we in een lange stoet het prachtige Spanderswoud in.
Paddenstoelen en Verhalen
De natuur was op haar mooist. Goudgele bladeren, rode paddenstoelen en de geur van vochtige aarde. "Dit doet me denken aan vroeger, toen ik hier met mijn kinderen liep," vertelde meneer De Vries (92). De wandeling bracht niet alleen frisse lucht, maar ook talloze verhalen naar boven.
"Het zijn de kleine dingen die het doen. Even de wind in je gezicht, even iemand die écht naar je luistert."
Traditie
Na een wandeling van ruim een uur streken we neer bij restaurant 'De Paddestoel' voor de onvermijdelijke warme chocolademelk met slagroom en een stuk appeltaart. Met rode wangen en dankbare blikken brachten we de bewoners aan het einde van de middag weer thuis.
Deze herfstwandeling is inmiddels een vaste traditie geworden op onze kalender. Een kleine moeite voor ons, maar een groots gebaar voor de ouderen.